Moje farbowanie włosów z Garnier Color Naturals 3 Ciemny Brąz

Hej Kochane

Jakiś czas temu po 2, albo 3 (nie pamiętam:( ) latach przerwy od farbowania, znowu pomalowałam włosy. Mój kolor już praktycznie był naturalny, bo poprzednie farby się spłukały i nie było widocznej różnicy pomiędzy odrostem, a farbowaną częścią, ani w kolorze, ani w strukturze włosów. Zawsze farbowałam na ciemne kolory, nigdy nie rozjaśniałam i dbałam o pielęgnację, dlatego też ta farbowana dawniej część nie była wyraźnie mocno zniszczona.

Całe życie jak dotąd, wybierałam farby bez amoniaku, trochę kierując się reklamami i ogólnie poglądem jaki to amoniak jest be i fuj. Od jakiegoś czasu często trafiałam na artykuły mówiące o tym, że amoniak wcale nie jest, aż taki bardziej szkodliwy dla naszych włosów i farby, które go nie zawierają, mają zamiast niego inne składniki, które wcale takie bezpieczne dla włosów nie są. Tak więc przekona, że może jednak po farbie z amoniakiem wszystkie włosy mi nie odpadną ;) postanowiłam spróbować czegoś nowego i sięgnęłam po farbę Garnier.

Kiedyś farbowałam na czarno, więc w tęsknocie do ciemniejszych włosów wybrałam odcień ciemny brąz, sugerując się tym, że teoretycznie zawsze farby wychodzą odrobinę ciemniej liczyłam na naturalna czerń, która w mocnym świetle będzie jednak brązem.

Farba ma ładne, przejrzyste opakowanie. Zawiera ulotkę, ale wszystkie najważniejsze informacje, włącznie ze składem, mamy też opisane na opakowaniu.

Wzięłam jedno opakowanie, które wystarczyło na pokrycie moich długich włosów farbą, chociaż odżywki było odrobinę za mało. Nie jest to dla mnie żadnym minusem, ale też nie zamierzam na drugi raz dokupywać drugiej farby dla odżywki. Muszę przyznać, że cienkie włosy są bardzo ekonomiczne w obsłudze.

 

W przeciwieństwie do farb, po które dotąd sięgałam, nie mieszamy produktu w pudełku z utleniaczem, tylko potrzebujemy osobną miseczkę. Zauważyłam tu, że korzystanie z miseczki bardziej pozwala na wykorzystanie każdej kropelki farby, bo w aplikatorze zawsze mi jej trochę zostawało. Farba miesza się bardzo łatwo, obie części są mocno rzadkie i szybko się łączą w jednolitą masę.

Jak już pisałam, to moja pierwsza farba z amoniakiem, dotąd wprawdzie miałam z nimi kontakt, ale nakładałam je komuś, teraz pierwszy raz wylądowała na mojej głowie i... to było ciężkie przeżycie. Na szczęście nic mnie nie szczypało, zupełnie jakbym miała nałożoną jakąś maskę, a nie farbę, ale jednak jestem zbyt wrażliwa na zapachy i aż piekły mnie oczy. Wydaje mi się, że farba nie śmierdzi bardziej od innych tego typu, jest nawet trochę perfumowana, żeby zatuszować ten zapach. Jednak wiem już, że to nie dla mnie, może jakbym jeszcze nie nakładła jej sama, to bym to lepiej zniosła, ale w momencie nakładania obiecywałam sobie, że już nigdy więcej tego nie powtórzę i wybiorę coś lepiej pachnącego. Czas oczekiwania na zmycie farby najgorzej zniósł mój nos, bo skóra głowy do samego końca nie reagowała i nie została podrażniona.

Nigdy nie zabezpieczam skóry przy twarzy kremem, wolę zmyć ewentualna farbę peelingiem, niż nie domalować jakiś włosków przy twarzy. Moje naturale baby hair, zanim nie podrosną, są jasne i lekko złotawe, dlatego zawsze w kontraście z ciemna farbą są bardzo widoczne i nie chcę ryzykować. Farba zmyła się już przy spłukiwaniu samą wodą, z całej granicy skóry głowy z twarzą, a nawet ze skalpu. Nie miałam zupełnie zabarwionej skóry, to dla mnie ogromny plus, bo jednak zwłaszcza na skalpie farba potrafi być czasem widoczna bezpośrednio po koloryzacji.

Kolor wyszedł idealnie taki jak chciałam, czyli prawie czarny, ale jednak nie czarny :D Zwłaszcza w słońcu było to widoczne. Mam dla Was zdjęcia, niestety nie w słońcu, a w pomieszczeniu, bez lampy.

Przed:

Bezpośrednio po prezentowały się tak:

Jeśli chodzi o stan włosów, to jestem bardzo zadowolona. Nie zauważyłam, żeby w jakikolwiek sposób ta koloryzacja pogorszyła ich wygląd. Są miękkie i śliskie w takim samym stopniu jak przed.

Nie zauważyłam wzmożonego wypadania. Jedynie przy zmywaniu farby i czesaniu po trochę więcej włosów wypadło, ale miałam tak od zawsze po każdej farbie. Pewnie te słabsze włosy, które i tak miały wypaść poleciały, podobnie jak dzieje się przy masażach skalpu, bo przy nakładaniu farby jednak trochę mocniej i inaczej niż przy standardowym myciu je ruszam.

Po 2 tygodniach od malowania mogę już na pewno powiedzieć, że kolor się wypłukuje, szybko wypłukuje. Już zamiast czarnego brązu mam brąz. U mnie zawsze i wszystko wypłukuje się błyskawicznie, to wynik mojej miłości do kilkugodzinnego olejowania i maskowania włosów. Tego żadna farba raczej nie wytrzyma. Nie wiem, czy to plus, czy minus, już widzę, że w takim tempie wypłukiwania na pewno nie będę miała mocno widocznych odrostów i mogę zrobić przerwę od farbowania, z drugiej strony jeśli chciałabym nosić ciemniejszy kolor, to muszę nakładać farbę co miesiąc na całe włosy, a nie tylko odrosty, co pewnie odbiłoby się niekorzystnie na ich zdrowiu. Na razie nie wiem, czy będę dalej farbowała, bo niefarbowanie jest bardzo wygodne, ale z drugiej strony lubię moje włosy po przyciemnieniu wszelkich jasnych baby hair, bo dodaje im to wizualnie sporej gęstości przy skalpie.

Podsumowując jestem zadowolona z koloru, stanu włosów i skóry głowy. Szybkie wypłukiwanie się nie komentuję, bo gdybym wcierała we włosy mniej specyfików, to jest ogromna szansa, że byłoby wolniejsze. Na pewno widzę, że bezpodstawne bałam się farb z amoniakiem, bo poza nieprzyjemnym zapachem, nic nie jest gorsze, niż w przypadku koloryzacji produktem bez tego składnika.

Na razie jeszcze muszę pomyśleć, czy dalej będę farbowała włosy, czy po prostu pozwolę temu kolorowi się całkiem wypłukać. Lubię ciemniejszy kolor, ale ta koloryzacja przypomniała mi, ile jest roboty z farbowaniem.

Miałyście tę farbę, jestem ciekawa jak sprawdziła się u Was? Napiszcie, co myślicie o tym kolorze.